Μεγαλώνοντας παιδιά και αποτελεσματικούς ηγέτες

Στα πλαίσια της αγάπης μας προς τα παιδιά μας, πολλές φορές είτε εν αγνοία μας είτε ηθελημένα μπορεί να τους θέσουμε εμπόδια στο να εξελιχθούν σε ικανούς και αποτελεσματικούς ηγέτες.

Μερικά από αυτά παραθέτουμε στη συνέχεια.

1 . Δεν αφήνουμε τα παιδιά μας να ριψοκινδυνεύσουν

Ζούμε σε μία κοινωνία που μας προειδοποιεί για κάθε κίνδυνο. Το ίδιο κάνουμε και εμείς στα παιδιά μας. Η άποψη ‘η ασφάλεια πάνω από όλα’ ενισχύει τον φόβο μας ότι τα παιδιά μας θα πάθουν κάτι ‘κακό’ με αποτέλεσμα να κάνουμε ό, τι μπορούμε για να τα προστατεύσουμε. Αυτό είναι και ένα μέρος του ρόλου μας ως γονείς, ωστόσο αρκετές φορές μπορεί να φτάσουμε σε σημείο να τα υπερπροστατεύουμε κάτι που φαίνεται να έχει αρνητική επίδραση στην ανάπτυξη των παιδιών μας. Οι έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά που δεν παίζουν στον ανοιχτό χώρο και προστατεύονται ακόμα και από μια απλή γρατζουνιά, συχνά αντιμετωπίζουν αυξημένη πιθανότητα για φοβίες ως ενήλικες .

Τα παιδιά πρέπει να πέσουν μερικές φορές για να μάθουν ότι είναι φυσιολογικό να πέφτεις. Οι έφηβοι πρέπει πιθανώς να χωρίσουν από μία στενή σχέση για να εκτιμήσουν τη συναισθηματική ωριμότητα που απαιτούν οι μακροχρόνιες σχέσεις . Εάν ως γονείς αφαιρέσουμε πλήρως το ρίσκο από τη ζωή των παιδιών, πιθανώς μεγαλώνοντας να αναπτύξουν υψηλή αλαζονεία και χαμηλή αυτοεκτίμηση σε ηγετικούς ρόλους που πιθανώς να αναλάβουν.

2. Επεμβαίνουμε πολύ γρήγορα στις δυσκολίες τους
Η σημερινή γενιά των νέων ανθρώπων δεν έχει αναπτύξει ορισμένες από τις δεξιότητες που είχαν αναπτύξει όσοι ήταν παιδιά πριν από 30 χρόνια επειδή οι σημερινοί γονείς ασχολούνται πολύ περισσότερο από τους γονείς της προηγούμενης γενιάς (που είχαν να αντιμετωπίσουν βασικότερες ανάγκες) με το να αναλύουν και να λύνουν τα προβλήματα των παιδιών τους. Όταν επεμβαίνουμε πολύ γρήγορα και παρέχουμε άπλετη βοήθεια στα παιδιά μας, τους αφαιρούμε την δυνατότητα να ζήσουν τη δυσκολία και να προσπαθήσουν να την επιλύσουν μόνα τους με τους διαθέσιμους πόρους. Εδώ προκαλούμε την απώλεια μιας σημαντικής δεξιότητας ενός ηγέτη, όπως την αντιμετώπιση και την προσαρμογή στις δυσκολίες. Αργά ή γρήγορα, τα παιδιά συνηθίζουν να έχουν κάποιον ‘από μηχανής Θεό’: “Αν αποτύχω ή δεν τα καταφέρνω, ένας ενήλικας θα εξομαλύνει τα πράγματα και θα αφαιρέσει τις τυχόν συνέπειες”. Κάτι τέτοιο όμως σπάνια θα συμβεί στην ενήλικη ζωή τους με αποτέλεσμα ή να γίνουν ανεύθυνοι ενήλικες ή να εξαρτώνται συνεχώς από κάποιον άλλον για να λύνουν τα προβλήματά τους.

3. Ενθουσιαζόμαστε μαζί τους πολύ εύκολα

Οι θεωρίες για το θετικό της ανάπτυξης της αυτοεκτίμησης των παιδιών έχουν τις ρίζες του μερικές δεκαετίες πριν.

Είναι αρκετά διαδεδομένη ή άποψη ότι αυξάνοντας την αυτοπεποίθηση των παιδιών τα βοηθάμε να ανταπεξέλθουν καλύτερα στο σχολείο, στην καθημερινότητα και αισθάνονται περισσότερο χαρούμενα.

Οι πρόσφατες έρευνες δείχνουν ωστόσο, ότι αυτό έχει κάποιες αρνητικές συνέπειες, δεδομένου ότι όταν τα παιδιά βγαίνουν στην πραγματική ζωή που δέχονται πιο ‘αντικειμενικές’ κρίσεις,  απογοητεύονται πολύ εύκολα διαπιστώνοντας ότι πρέπει να προσπαθήσουν λίγο ή πολύ περισσότερο από αυτό που είχαν συνηθίσει.

Αυτό που φαίνεται να έχει περισσότερη σημασία είναι η ανάπτυξη της εμπιστοσύνης στις δυνατότητές τους και στις δεξιότητές τους και όχι τόσο στην εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους.

4. Επιτρέπουμε στις ενοχές μας για το αν είμαστε καλοί γονείς να εμποδίσουν την σωστή καθοδήγηση

Τα παιδιά δε χρειάζεται να μας αγαπάνε όλη την ώρα και κάθε λεπτό. Αν τους πούμε ‘όχι’ ή ‘όχι τώρα’ θα ξεπεράσουν γρήγορα την απογοήτευση και θα καταλάβουν ότι υπάρχουν πράγματα που είναι εξίσου σημαντικά από την απαίτησή τους εκείνη τη στιγμή (όπως το να ξεκουράζεται ο γονιός τους ή να έχει προσωπικό χρόνο για κάποιες δικές του ασχολίες). Επίσης αντίστοιχα πρέπει να τα μάθουμε να παίρνουν την επιβράβευση όταν πραγματικά την αξίζουν και όχι άνευ όρων. Για παράδειγμα όταν έχουμε δύο παιδιά και το ένα κάνει κάτι που αξίζει επιβράβευση, αισθανόμαστε άσχημα να μην επιβραβεύσουμε και το άλλο. Έτσι τα παιδιά θα μάθουν ότι η ανταμοιβή τους εξαρτάται από τις πράξεις τους. Προσπαθήστε να μην συνδέσετε επίσης την επιβράβευση με υλικές απολαβές (π.χ. δώρα, εκδρομές) γιατί έτσι τα παιδιά πιθανώς να μην μπορούν να κινητοποιηθούν για την προσωπική τους ευχαρίστηση ή από την αγάπη τους για κάτι αλλά να το κάνουν για να κερδίσουν κάτι υλικό.

5. Δε μοιραζόμαστε τις αποτυχίες του παρελθόντος

Οι υγιείς έφηβοι θέλουν να ανοίξουν τα φτερά τους και να δοκιμάσουν τις δυνατότητές τους σε διάφορους τομείς της ζωής τους .

Εμείς ως ενήλικες πρέπει να τους αφήσουμε να το κάνουν, όμως αυτό δε σημαίνει ότι δε μπορούμε να τους βοηθήσουμε με την πείρα μας σε κάποια θέματα χωρίς ωστόσο να τους προκαταλάβουμε με τις πεποιθήσεις που πιθανώς να μας έχουν δημιουργηθεί. Μοιραστείτε μαζί τους τα λάθη σας σε αντίστοιχες καταστάσεις που κάνατε όταν εσείς ήσασταν στην ηλικία τους κατά τρόπο που να τους βοηθά να μάθουν να κάνουν καλές επιλογές . Αποφύγετε τα αρνητικά διδάγματα που έχουν να κάνουν με το κάπνισμα, το αλκοόλ, τις παράνομες ουσίες κ.λπ. Επίσης, τα παιδιά πρέπει να προετοιμαστούν για να αντιμετωπίσουν πιθανά σφάλματα και τις συνέπειες των αποφάσεών τους. Μοιραστείτε μαζί τους το πώς αισθανθήκατε όταν αντιμετωπίσατε μια παρόμοια εμπειρία, τι ήταν αυτό που οδήγησε τις ενέργειές σας καθώς και τα διδάγματα που προκύψαν για εσάς.

6. Συγχέουμε την εξυπνάδα και το ταλέντο με την ωριμότητα

Η νοημοσύνη χρησιμοποιείται συχνά ως μέτρο της ωριμότητας του παιδιού έχοντας σαν αποτέλεσμα πολλοί να υποθέτουν ότι ένα ευφυές παιδί είναι έτοιμο για να λειτουργήσει αποτελεσματικά και στην κοινωνία. Η πραγματικότητα τις περισσότερες φορές διαφέρει, καθώς η υψηλή νοημοσύνη ή το ταλέντο σε κάποιον τομέα μπορεί να αποτελεί ένα μικρό μέρος από τις δεξιότητες που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Δείτε και πρόσφατες θεωρίες Gardner (Πολλαπλή νοημοσύνη), Goleman (Συναισθηματική νοημοσύνη). Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ηλικία που ένα παιδί θεωρείται ώριμο για να αποκτήσει διάφορες ελευθερίες, ωστόσο η ομαλή ανάπτυξή του σε όλους τους τομείς της ζωής του και η ικανότητά του να καταλαβαίνει και να αναλύει τις καταστάσεις που βιώνει όπως επίσης και η ικανότητα του να προσαρμόζεται σε αυτές ή να βρίσκει λύσεις είναι ένας καλός δείκτης.

7. Δεν κάνουμε πράξη όσα λέμε

Ως γονείς και ως ικανοί ηγέτες της οικογένειάς μας, είναι ευθύνη μας να είμαστε συνεπείς σε αυτά που λέμε και που τελικά κάνουμε. Αυτό θα βοηθήσει τα παιδιά μας να παραδειγματιστούν ώστε να είναι αξιόπιστα και υπεύθυνα για τα λόγια και τις πράξεις τους. Δώστε βάση σε πιθανές παρατηρήσεις των γύρω σας για ασυμφωνία λόγων και πράξεων γιατί αν αυτοί τα παρατηρούν έστω και σε μικρό βαθμό τα παιδιά θα τα παρατηρούν στο μέγιστο.

Μη φοβάστε να αλλάξετε κάποιες επιλογές σας αν αυτές δε συμφωνούν με κάποιες αξίες που έχετε εκφράσει στα παιδιά σας όπως επίσης μη φοβάστε να αλλάξετε κάποιες αξίες αν δείτε ότι αυτές δε συμφωνούν πλέον με τον τρόπο ζωής σας. Έτσι τα παιδιά μπορούν να πάρουν ένα διπλό μάθημα. Ότι μπορούμε να επανεκτιμούμε τις καταστάσεις και να αλλάζουμε την πορεία μας αλλά και να παραδεχόμαστε τα λάθη μας χωρίς να μένουμε προσκολλημένοι σε θεωρητικολογίες που τελικά δε μπορούν να ισχύουν στην καθημερινή μας ζωή.

Το life coaching μπορεί να βοηθήσει να βελτιώσετε τον τρόπο που μεγαλώνετε τα παιδιά σας, βοηθώντας σας να καταλάβετε τις αξίες σας, να σας αντικατοπτρίσει τον τρόπο συμπεριφοράς σας απέναντι στα παιδιά σας όπως, να σας βοηθήσει να αφαιρέσετε πιθανά εμπόδια από την επιτυχία του στόχου που έχετε για αυτά όπως επίσης να πετύχετε ισορροπία σε όλους τους τομείς της ζωής (εργασία, οικογένεια, φίλοι, προσωπικός χρόνος) ώστε να απολαμβάνετε με επίγνωση και αυθεντικότητα τη σχέση σας με τα παιδιά σας.

lifecoaching.gr